Eu era unha moza tan común como calquera outra. Ía a clase, discutía cos meus pais e amaba incondicionalmente aos meus amigos, e de cando en vez namorábame de quen non debía, como lle pasa a todo o mundo. Non había nada novelesco en min, nada heroico que merecese un puñado de páxinas, e por iso esta historia non irá dos meus pais nin dos meus colegas nin dos meus namorados; non irá da rutina dunha estudante de bacharelato que se aburre no instituto ... Esta historia terá unha soa protagonista e esa protagonista será un nariz. Un nariz soado, desproporcionada. O nariz dun heroe nado en Bergerac e de nome Cyrano